Menopauza u pszczół - szerszenie na pasiece - dzikie siedliska

Polanka TV - Pszczele Wieści - o przyrodzie naukowo 031

Zaprzestanie reprodukcji i długość życia poprodukcyjnego u robotnic pszczół miodnych

Omawiamy zjawisko menopauzy u pszczół miodnych. Pozwala ona starszym robotnicom w rodzinie z trutówkami na inwestowanie energii we wspieranie młodszych pokoleń zamiast na rozmnażanie się. Wyjaśnia to ewolucyjny dobór krewniaczy. Badanie polskiej naukowczyni Karoliny Kuszewskiej pokazało, że pszczoły, które mają krótszą oczekiwaną długość życia w momencie utraty matki. Produkowały mniej jaj. Wyniki potwierdzają, że robotnice pszczół miodnych mogą wchodzić w stan podobny do menopauzy i pracują na rzecz całej rodziny pszczelej. Pełnią zadania takie jak zbieranie nektaru i stróżowanie, czyli podobnie jak w zwykłej rodzinie z królową. Sam kiedy obserwowałem rodzinę trutową przez kilka miesięcy i rzeczywiście robotnice pełniły swoje inne funkcje niż reprodukcja takie jak noszenie pyłku. Zobacz tutaj. To jest kolejne badanie które wykazuje, że pszczoły miodne posiadają wyrafinowaną strukturę społeczną, która pozwala im adaptować się i przetrwać pomimo wielu wyzwań

Stopień presji szerszenia europejskiego na ule w Sardynii

Szerszeń europejski jest często postrzeganego jako poważne zagrożenie dla populacji pszczół miodnych. Jednak badacze z Sardynii twierdzą, że szerszenie są generalnie nieszkodliwe dla pszczelarstwa w Europie. 179 wolontariuszy w ramach nauki obywatelskiej przez dwa lata obserwowało gniazda szerszeni i ich wpływ na pobliskie ulami. Wyniki pokazały, że szerszenie głównie żerują na owocach, a tylko nieznaczny element ich diety pochodzi z polowania na pszczoły miodne. Nie są one także głównymi drapieżnikami pszczół miodnych oraz nie polują głównie na pszczoły z owadów. Badania wykazały także, że szerszenie nie są skutecznymi łowcami pszczół i chętnie porzucają pościg, jeśli nie uda im się złapać ofiary. Dodatkowo pszczoły stosują zbiorowe strategie obronne, aby odstraszyć szerszenie. Pszczelarze często obserwują ataki szerszeni przy ulach, zwłaszcza na pszczoły obciążone nektarem, ale rzeczywisty ich wpływ na populacje pszczół w ulu wydaje się minimalny. Stawia pytanie o konieczność stosowania pułapek na osy i szerszenie w pobliżu uli w związku z tym, że poczucie zagrożenia przez pszczelarzy może być przesadne. Ja jestem im przeciwny. Piotr twierdzi, że czasem stosuje pułapki na osy.

Czy siedliska w krajobrazie antropogenicznym ograniczają kolonie wolnożyjących pszczół miodnych?

Tekst omawia znaczenie ochrony naturalnych siedlisk, szczególnie starych drzew z dziuplami, które są kluczowe dla różnych gatunków, takich jak ptaki i szerszenie. Przypominam problem niewystarczającej liczby miejsc lęgowych dla dziko żyjącej populacji pszczół miodnych z tego badania. Naukowcy z Uniwersytetu Sussex wykorzystali metodę zainspirowaną pracami Toma Seeleya (badacza kolektywnego podejmowania decyzji przez rój pszczół), aby zbadać, w jaki sposób pszczoły lokalizują nowe miejsca gniazdowania. Aby zrozumieć ich proces decyzyjny w wyborze nowych siedlisk, używając sztucznych rójek, przez trzy lata rejestrowali tysiące tańców pszczół,. Wyniki badania pokazały, że pszczoły skutecznie znajdowały potencjalne miejsca do założenia gniazda. Okazało się, że spadek populacji dzikich pszczół w Europie nie wynika wyłącznie z braku miejsc lęgowych. Wydaje się, że inne czynniki, takie jak stosowanie pestycydów, mogą odgrywać znacznie większą rolę.

Źródła:

ad 1: Kuszewska, K.; Wołoszczuk, A.; Woyciechowski, M. Zaprzestanie reprodukcji i długość życia poprodukcyjnego u robotnic pszczół miodnych. Biologia 2024 , 13 , 287

ad 2: Pusceddu, M.; Lezzeri, M.; Cocco, A.; Floris, I.; Satta, A. Bio-Ethology of Vespa crabro in Sardinia (Italy), an Area of New Introduction. Biology 2022, 11, 518

ad 3: Do nest sites limit wild honey bee colonies? Decoding swarm waggle dances to assess nest site availability OD Visick, I Adams, P Ney, FS Marzano, FLW Ratnieks Ecological Entomology

Film powstał dzięki finansowaniu Ministerstwa Edukacji i Nauki w ramach programu „Społeczna odpowiedzialność nauki II”